Grafstene
Mensvreters het hom vir ete genooi.
Hier rus die liefdevolle Lientjie du Preez.
’n Luislang het haar ’n drukkie gegee.
Hier lê die stomme Maria Mazwai.
Verdrink terwyl almal gedink het sy waai.
Hier lê die jong Hendrina Daneel.
Huiswerk het haar morsdood verveel.
Hier lê ’n seuntjie, sy naam was Frik.
Hy’t sy vinger in die muurprop gedruk.
Hier rus Martina Johanna Marais.
’n Olifant het bo-op haar kom lê.
In tere herinnering aan Sara Bermedie
(Daar was rottegif in die hoenderbredie.)
Nagwals
O, Bettie,
my Bettie,
kom wals weer met my.
’n Stadige,
statige
wals, ek en jy.
Vergeet
van die donker.
Vergeet
van die maan.
Vergeet
van die grafte
wat daar
eenkant
staan.
Die ritme perfek,
geen noot klink ooit vals nie.
Selfs die dood bring geen einde
aan ons twee se wals nie.
Bangmaakgoed
Tokkelossie,
waterslang.
Dié soort goeters maak my bang.
Ek’s bang vir Toorman
en vir spook.
(En vir krokodille ook.)
Antjie Somers,
watervrou.
Kyk hoe rys my hare nou!
Al daai bangmaakgoeters
wat my pla;
al daai bangmaakgoed
moet hulle gedra ...
Anders roep ek nóú my pa!
(c) Jaco Jacobs 2011
Speeltyd
Dis speeltyd, speeltyd!
Klim uit jou bed!
Dis tyd vir die speelgoed
se middernagpret!
Ek is die pop
wat in die parkie vergeet is.
Ek is die teddie
wat deur die hond opgevreet is.
Ek is jou robotman,
wen my weer op.
My naam is Dolla.
Waar is my kop?
Dis speeltyd, speeltyd!
Klim uit jou bed!
Dis tyd vir die speelgoed
se middernagpret!
Ek was jou laphond,
onthou jy my?
Ek is die karretjie
wat soos blits kon ry.
Ons is die soldaatjies,
jy’t ons weggegooi.
Ons het onsself
weer teruggenooi!
Want dis speeltyd, speeltyd!
Klim uit jou bed!
Dis tyd vir die speelgoed
se middernagpret!
Al jou stukkende speelgoed
is weer heel.
Hulle is terug en hulle wil
speel, speel, speel!
(c) Jaco Jacobs 2011
Die towerflits
My boetie, Fritz,
het ’n towerflits
wat bangmaakgoed laat verdwyn.
Monsters vlug
as die flits se lig
deur die donker kamer skyn.
(c) Jaco Jacobs 2011