'n Kas vol Monsters

Ek dink die meeste skrywers sal vir jou sê dis nie grappies om ’n reeks boeke te skryf nie. Veral nie as jy iemand met ’n korterige aandagspan is soos ek nie. Afgesien daarvan dat jy moet kophou soos die spreekwoordelike dronk weeluis om nie deurmekaar te raak met storielyne, karakters se name, ensovoorts, nie, is dit ook ’n uitdaging om steeds geïnteresseerd te bly in ’n konsep wat jy waarskynlik jare gelede reeds geskep het.

            Maar daar is ook groot lekkertes daaraan verbonde om ’n reeks te skryf; dit het ek die afgelope paar dae weer besef terwyl ek aan ’n nuwe boek in my ’n Kas vol monsters-reeks geskryf het. Ek hou regtig van die karakters in die stories (veral die vyf monsters wat uit Denver se kas te voorskyn kom) en die reeks is van so ’n aard dat die monsters se kenmerke en persoonlikhede telkens die stories help vorm.

            Soos met baie van my stories, het die reeks met ’n “wat as”-speletjie begin. Eerstens: Wat as ... die ou hangkas in jul nuwe huis die geheime ingang na ’n kasteel vol monsters is?

Daar is:

              Kriewels, ’n oulike groen hand sonder ’n lyf;

            Elvis, ’n flambojante vampier;

Toets, ’n sexy, blonde mummie;

            Frank, ’n lang, gawe monster wat stadig praat; en

            Flaffie, ’n knorrige weerwolf.           

            En dan vir die stories, wat ek so prettig en snaaks as moontlik wou probeer maak: Wat as ... jou hand voete kry? Wat as ... ’n vampier vir sy ouma foto’s wil stuur, maar hy bly onsigbaar op elke kiekie? Wat as ...

Oukei, ek gaan nog nie die volgende storielyne verklap nie, maar jy kry die idee.

            Minstens vier van my boekreekse sal volgende jaar uitbrei, as als volgens plan verloop. Kyk uit vir:

·      Wat weeg ’n walvis, die nuutste boek in my dierefeitereeks;

·      twee nuwe Zackie Mostert-boeke (nog ’n reeks waarmee ek vreeslik baie pret het – arme Zackie is SOOOO goed daarmee om in die moeilikheid te beland!);

·      twee nuwe Stalmaats-perdestories (daar is reeds tien in die reeks);

·      en die volgende twee boeke in die ’n Kas vol monsters-reeks.

En terwyl ek nou hier sit en skryf, herkou ek aan ’n idee vir die monsters se volgende avontuur ... Tyd om in die kas te gaan loer!

Selfoonstories

Ek het al dikwels in die koerante en op die internet gelees van selfoonromans – in Japan is dit glo groot (pun intended). Ek het egter nie ’n idee gehad dat daar in Suid-Afrika ook al ’n hele tyd lank met dié tegno-nuwigheid geëksperimenteer word nie.

’n Ruk gelede het ek en Fanie Viljoen egter danksy LAPA Uitgewers en die Shuttleworth-stigting se Yoza-projek kans gekry om die eerste Afrikaanse selfoonstories vir tieners te skryf. Nogal ’n uitdaging, want jy moet die storie in kort hoofstukke vertel, met soveel aksie as moontlik, en met korterige sinne. Dit word immers hoofsaaklik op selfone gelees.

Tot my skaamte is ek MXit-ongeletterd – ek het die program een verveelde Saterdag jare gelede op my foon afgelaai en met groot moeite daarin geslaag om met presies één vreemde mens en my suster te gesels. (My suster moes vir my verduidelik hoe om Moola te koop. Die vreemde mens het nie veel te sê gehad nie behalwe dat sy maar voor die TV sit en niksdoen. Dis wat sy die vorige dag ook gedoen het. En wat sy beplan het om die volgende dag te doen.) Ek het daarom moed opgegee en nog nooit weer geMXit nie. Maar as jy meer selfoongeletterd as ek is (en op soek is na iets anders om te doen as om verveeld voor die TV te sit), gaan loer na MXit en Yoza se selfoonstories. Dit het reeds duisende aanhangers. Hier’s die mediaverklaring:

  

EERSTE AFRIKAANSE SELFOONROMANS VIR TIENERS GEPUBLISEER

Danksy ’n samewerkingsooreenkoms tussen LAPA Uitgewers en die Shuttleworth-stigting word die eerste Afrikaanse selfoonromans vir tieners op 1 November gepubliseer op MXit, die gewilde sosiale netwerk vir selfone.

LAPA Uitgewers het die Shuttleworth-stigting genader om Afrikaanse inhoud vir sy innoverende m4Lit (Mobiles for Literacy)-projek te help genereer. As die uitgewery wat tans die grootste verskeidenheid kinder- en jeugboeke in Afrikaans publiseer, is dit vir LAPA belangrik om aan die voorpunt van ontwikkeling te bly. Daarom dat Fanie Viljoen en Jaco Jacobs, twee bekroonde en gewilde jeugboekskrywers, se verhale vanaf 1 November gratis as selfoonromans (of m-novels) gelees sal kan word. Lesers kan ook op dié interaktiewe stories kommentaar lewer.

Die twee skrywers se stories sal deel vorm van ’n selfoonbiblioteek wat Yoza genoem word. Steve Vosloo, stigter van Yoza, sê: “In die afsienbare toekoms sal die selfoon, nie die Kindle of iPad nie, die e-leser van Afrika wees. Yoza wil dit gebruik om tieners in Afrika aan die lees en skryf te kry.”

’n Toetsfase van die Yoza-projek het in September 2009 afgeskop. Sedertdien is die eerste twee selfoonstories meer as 34 000 keer op MXit gelees.

Viljoen se treffende storie, Uit, handel oor ’n tienerseun wat worstel met sy seksualiteit. Jacobs se Vakansieromanse is ’n liefdesverhaal oor ’n boekverslaafde meisie wat die ou van haar drome by die see ontmoet.

Selfoongebruikers met WAP-toegang kan Yoza kry op MXit (gaan na Tradepost > MXit Cares > mobiBooks) en by www.yoza.mobi, asook op Facebook (soek na Yoza Cellphone Stories).