Soos ek hier sit, is ek sommer half grommerig.
En dis als te wyte aan ’n boek.
’n Kinderboek, boonop.
Ek snuffel gereeld op die internet rond in ’n poging om tred te hou met watter nuwe kinder- en jeugboekeboeke plaaslike en oorsee verskyn. Vanoggend toe ek deur die nuutste kinderboeke op Kalahari.net scroll, kom ek af op ’n boek getiteld Cyril the Serious Cirrus Cloud.
En vir die eerste keer in die byna twee jaar wat ek al uitstekende voorskrifmedikasie daarvoor gebruik, voel ek ’n sooibrand in my opwel.
Hoe op dees bloue aarde is dit moontlik dat daar in 2011 nog sulke boeke vir kinders gepubliseer word?
As jy ’n volwassene is, vra jouself ’n oomblik lank af: Wanneer laas het jy ’n uitstekende boek oor die avonture van ’n wolk (pratend of andersins) gelees? Sou jy jou na die naaste boekwinkel haas om ’n splinternuwe boek oor die avonture van ’n wolk (pratend of andersins) te lees? Trouens, dink jy enige regdenkende volwassene sal graag ’n boek oor die avonture van ’n wolk (pratend of andersins) wil lees?
Nee?
Nou hoekom op aarde word sulke stories vir kinders gepubliseer?
Ek maak nie gewoonlik opmerkings oor boeke wat ek nie gelees het nie, maar ek gaan sowaar as vet nie R88,95 plus posgeld uithaal om my vermoede te bevestig dat hierdie ’n vrotsige, prekerige boek is nie.
Sulke boeke onderskat kinders se intelligensie. Sulke boeke is die rede waarom sommige mense neersien op die kinderboekgenre. Sulke boeke is die rede waarom soveel kinders nie van lees hou nie.
En as jy my vra, behoort Cyril the Serious Cirrus Cloud uit kinderbiblioteke verban te word, saam met cutesy boeke oor die tandemuis, pratende sokkies en treintjies/vliegtuigies/bootjies-wat-klein-maar-dapper-en-sterk-is (my vriend Fanie Viljoen se beskrywing van nog 'n irriterende kinderboekverskynsel).
Goed. Genoeg tekere gegaan.
En nou gaan ek Citro-Soda drink.
No comments:
Post a Comment